De paardentandarts is langs geweest

Bronco W

Hoi allemaal beste lezers van het blog van paardensport Duval. Vandaag mag ik jullie iets vertellen over de belevenissen van gisteren. Maar voor dat ik dit doet zal ik mij even voorstellen. Ik ben Bronco en ik ben super lief paard. Dat is punt één. Punt twee is, dat ik altijd heel gevoelig ben in mijn mond. Als ik wel eens luister naar mijn vriendje en vriendinnetje hebben zij veel minder last van hun mond. Maar ja het is zoals het is en ik moet het nu eenmaal met mijn mond doen. Ik liet aan mijn baasje weten dat ik veel pijn had in mijn mond. Ik maakte het haar duidelijk door liever niet het bit aan te pakken als wel en als het bit dan toch in mijn mond moest ging ik vaak met mijn hoofd schudden of hield ik tijdens het rijden mijn hoofd scheef. Gelukkig heb ik een lief en slim baasje die het al snel door had dat er wat met mijn mond moest zijn. Van haar moest ik mijn mond openhouden en toen heeft ze in mijn mond gekeken. Best een raar gevoel hoor zo’n mensenhand in je mond. Maar ze zag het meteen dat er bij mij nog kiezen uit moesten.


De zelfde dag nog belde ze bij mij in de stal de paardentandarts maar helaas had hij niet meteen tijd. Ja, ik ben natuurlijk niet het enige paard dat eens naar de paardentandarts moet. Natuurlijk wilde ik zo snel mogelijk van mijn pijn af, maar geduld is nu eenmaal een schone zaak. Ook al hoor ik wel eens van mijn baasje dat ik soms nog iets meer geduld met alles moet krijgen. Maar dit even terzijde. Maar een  paar dagen later stond de beste man toch echt bij ons op de stoep. Een kist met gereedschap en een emmer water kwamen er tevoorschijn. De rillingen liepen over mijn lijf. Ik kreeg verschillende prikjes in mijn tandvlees, ik kan nou niet echt zeggen dat dit zo’n fijn gevoel is. ‘Maar het is natuurlijk nog altijd beter als een kies trekken zonder verdoving!’ denk ik dan maar.

Het was volgens de paardentandarts nog een hele klus, maar toen de klus geklaard was, was ik nog steeds een beetje versuft. Een dop en wolfstanden heeft de beste man uit mijn mond verwijderd.Je zou zeggen door die verdoving: ‘Bronco was in dromenland!, maar vergeet dat maar! Ik heb alles goed gevoeld en heb ook gezien dat mijn baasje continue bij mij was. Dat gaf mij een rustig gevoel!’

Dop van één van mijn kiezen

Wolfskiezen

Maar doordat er zo’n groot gat in mijn bovenkaak achtergebleven was, heb je toch sneller last van ontstekingen. Daar heb mijn lieve baasje meteen iets voor gegeven. Natuurlijk is het een natuurlijk middel zij noemt het phyto-therapie dat ze met een spuitje in mijn mond inspuit. Als ik stiekem op haar flesje kijk zie ik dat het Biolitan heet. Als ik haar met grote ogen aankijkt zegt ze tegen mij: ‘Zo vriend, hopelijk krijg jij nu geen ontsteking in jouw mond, want ik weet zelf hoe pijnlijk dat dit kan zijn!’ Ik kijk haar met mijn mooie bruine kijkers aan en ik weet dat zij het beste met mij voor heeft, want als er één is die weet hoe pijnlijk een ontsteking in je mond kan zijn, dan is zij het wel!’ Maanden geleden liep zij zelf vaak op stal met een pijnlijke mond. Nou, dan zag zij er echt niet altijd vrolijk uit hoor! En knapper werd ze ook niet van zo’n dikke toet!
Ik hoop binnenkort dat ik helemaal geen last meer heb van die diepe wond in mijn bovenkaak. Voor mijn gevoel kan je nu een menkar in mijn mond omdraaien, maar hopelijk is dit gevoel weer snel voorbij.

Liefs van Bronco