woensdag 4 april 2012

Het is uit het paardenleven gegrepen.......


Het is uit het paardenleven gegrepen…….


Zo is het altijd wel wat. Eerst was het toch even wennen dat het van de winter ineens zo koud werd. Gelukkig had mijn baasje een lekkere dikke deken die er voor zorgde dat ik het toch heerlijk warm had, ook al was de buitentemperatuur enorm koud. Maar als we op de dag met elkaar naar buiten mochten, vonden wij dat wel heel fijn, maar alleen wat loopt dat toch ontzettend lastig op een bevroren bodem. Maar natuurlijk vonden wij dit met elkaar beter, als hele dagen op stal staan. Daar zouden wij ook niet vrolijker op geworden zijn!   

Stapje voor stapje moesten wij ons voorbewegen over het land. We keken allemaal wel uit om uit ons dak te gaan. Levensgevaarlijk zou dat zijn voor ons allemaal. Ook al ben ik nog vrij jong, dit snapte ik wel. Natuurlijk stond mijn baasje vaak te kijken of ik toch niet te gek deed, maar wij wisten wel beter! De sneeuw die gevallen was bleef klonteren aan mijn hoeven en dat maakte het lopen nog moeilijker. Maar ook dat mocht de pret bij mij niet drukken. Soms zat er zoveel sneeuw onder mijn hoeven dat ik liever stil bleef staan op de plaats waar ons baasje het hooi neerlegde.  Gelukkig kwam ons baasje vaak bij ons kijken en als het nodig was verwijderde zij de klonters onder onze hoeven. Ook zei had er een dagtaak bij nu het gevroren had en er sneeuw lag. Denk alleen al aan al dat water schouwen naar het weiland. Maar ik hoorde ze nooit mopperen, ze deed het altijd met veel plezier. En die winterpenen met bolkaf die ze tussen de middag bracht bij ons….nou dat was nog eens smullen! Nou, mijn vorige baas was niet zo’n makkelijke, die liep altijd te mopperen en alles was hem altijd te veel. Ben ik toch even blij dat hij mij uiteindelijk verkocht heb. Nee……..naar hem zou ik nooit meer terug willen.

Gelukkig is de tijd van sneeuw en vriezen achter de rug, hoewel het ’s nachts toch nog behoorlijk koud kan zijn. Maar ook daar weet ons baasje alles op te verzinnen. Ze doet mij dan gewoon een iets dikkere deken om en als het op de dag mooi weer is en ik mag naar buiten dan regelt zij voor mij weer een andere deken. Nee……daarover heb ik niets te klagen. Trouwens de andere paarden ook niet hoor! Gelukkig gaat het gras zo langzaamaan weer groeien. We kunnen nu met z’n drieën heerlijk scharrelen in de wei. Soms komen de buurman zijn kippen er vrolijk bij. Alleen de haan dat vindt ik een groot bek. Maar ja, het leeft wel in ons weiland er is altijd wel iets te beleven. Soms komt er een ooievaar opbezoek en dan weer een reiger. 
Nee…echt stil is het in ons weiland niet. Sprietje voor sprietje eet ik op en als ik even genoeg heb doe ik een robbertje stoeien met mijn maatjes. Ja…..dat doen wij graag met elkaar, zeker nu het weer voorjaar is. We kunnen ons weer heerlijk voortbewegen in de wei en hebben dan ook gelukkig geen last meer van die sneeuwklonters onder onze hoeven.

Alleen bij ons zijn pas de shetlanders Miracle en Evy Ananda weggegaan. Een andere man met dochter kwamen ze ophalen. Wij hebben met elkaar op de dag afscheid van elkaar genomen. Natuurlijk is nu stiller in de wei nu deze twee dametjes weg zijn. Maar nu hebben wij nog iets meer en dat…..ja….dat staat ons allemaal wel aan. Zeker ik, want ik ben een aardig vreetkont en geniet dan ook iedere dag met volle teugen. Nu het langer licht blijft, laat ons baasje ons ’s avonds langer buiten staan. Ook dat is heerlijk zeker als het een aangenaam temperatuurtje is. Op naar de zomer en gelukkig heeft mijn baasje voor ons de staart en manenspray van Duval. Dat bevalt mij en de andere paarden echt super! Dus laat voor ons de zomer maar komen, want ik weet….. dat ons baasje voor ons écht niets, maar dan ook niets vergeet! En het kost geen cent te veel! 


Tot ziens en wie weet tot de volgende keer!
Het wordt eindelijk mooi weer en....
tijd om naar het water te gaan.
Daar ben ik tenslotte hartstikke gek op!


Groetjes Bronco


Geen opmerkingen:

Een reactie posten